1. Buna dəryaz da deyirlər (alınma sözdür), ot çalmaq üçün alətdir. Gərmək feili ilə qohumdur. Sözün əsli gəzinti, çöküntü qəlibi üzrə yaranmış gərinti kəlməsidir. Dəryazla ot biçən adamın bədəni gərgin vəziyyət alır, əzələləri gərilir. Kərənti “gərilməyə səbəb olan” deməkdir. İkinci yozum da mü... Ətraflı
Bax: kələntə. □ Mənim kərəntim kəsmir, al munu itilə (Tovuz); Kərəntiynən ot biçərıx (Ordubad).... Ətraflı
Kərənti ilə ot çalan adam; dəryazçı.... Ətraflı
Kərəntiçinin işi, peşəsi; dəryazçılıq.... Ətraflı
Kərənti ilə biçib yerə sərmək; dəryazlamaq.... Ətraflı
Bax: kərəntilənmək.... Ətraflı
Kərənti ilə biçilmək; dəryazlanmaq.... Ətraflı
Hər dəfədə kərəntinin ağzına gələn miqdar (adətən saylarla). □ Bir kərəntilik ot.... Ətraflı