kəltə

kəltə

1. İri, qüvvətli.
2. Yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Çənlibeldə dövran quran dəliyəm,
Hədyan sözə çox çətindi əyiləm,
Yeddi min dəlinin kəltə kəliyəm,
Koroğlunu tutan d...    Ətraflı

kəltə

1. İri, qüvvətli (Basarkeçər). □ Qalxozda yaxşı kəltə öküzdər var.
2. Yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş (Bakı, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir). □ Elə danışer ki, maşallah, elə bilersən kəltə kişidi (Ş...    Ətraflı

kəltən

kəltən sözünün izahı. kəltən sözünün mənası

Dialekt. İri kəsək. □ Dişli malalar iri kəltənləri əzib xırdalayır....    Ətraflı

kəltən

Kəsək. □ Kəltənnən iti vurdum (Qazax); Kəltən daş kimiydi (Şəmkir)....    Ətraflı

kəltənli

kəltənli sözünün izahı. kəltənli sözünün mənası

Dialekt. Kəltəni olan; kəsəkli. □ Kəltənli yer. Kəltənli tarla....    Ətraflı