1. Xarici görünüşcə eyibli, nöqsanlı, çirkin; kifir, bədəninin bir yerində nöqsan olan. □ Eybəcər qız. Eybəcər uşaq. Eybəcər gözlü qız.
2. İsim kim... Ətraflı
Ərəbcə eyb və farsca cu (axtarmaq, istəmək mənasını verən costən məsdəri ilə bağlıdır) sözlərinin birləşməsindən əmələ gəlib. Hərfi mənası “eyb axtaran” deməkdir, indi “gözəl olmayan” anlamında işlədilir. Eybcu kəlməsi sudəcər, lərdəcər sözlərinin təsiri ilə təhrif olunub və eybəcər şəklinə düşü... Ətraflı
Eybəcər hala salacaq dərəcədə. □ Beynəlxalq münasibətlər sistemində tarixin bu şəkildə, eybəcərcəsinə siyasiləşdirilməsi ilk dəfədir təzahür edir.... Ətraflı
Bax: eybəcərlənmək.... Ətraflı
Eybəcər hala düşmək, kifirləşmək, çirkinləşmək, biçimsiz yöndəmsiz şəkil almaq.... Ətraflı
Bax: eybəcərləşdirilmək.... Ətraflı
1. Eybəcər hala salınmaq; çirkinləşdirilmək.
2. Məcazi mənada: təhrif edilmək, korlanmaq.... Ətraflı
Bax: eybəcərləşdirmək.... Ətraflı
1. Eybəcər hala salmaq, kifirləşdirmək, çirkin etmək; çirkin göstərmək. □ Bu paltar onu eybəcərləşdirir.
2. Təhrif etmək, pozmaq, korlamaq, xarab e... Ətraflı
Bax: eybəcərləşmək.... Ətraflı
Eybəcər hala düşmək, kifirləşmək, çirkinləşmək, biçimsiz, yöndəmsiz şəkil almaq. □ İnsan var ki, yaşlaşdıqca gözəlləşir. İnsan da var ki, yaş üstün... Ətraflı
1. Eybəcər şeyin halı; kifirlik, çirkinlik, biçimsizlik. □ Səməd acıqlandığı zaman üzündəki eybəcərlik daha aydın gözə çarpırdı. (M.Hüseyn).
2. Məc... Ətraflı
