Ulağın (öküz, kəl...) boynuna geydirilən alətdir. Boyun və durmaq sözlərindən əmələ gəlib. Aşağıdakı hissələrdən ibarət olur: boğazaltı, iç samı, daş (kənar) samı, kağan. Boyunduruq arabanın qolu ilə kağan və qılınc vasitəsilə birləşdirilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
kiminsə tabeliyinə düşmək, onun üçün iş görmək.... Ətraflı
eyni işdə, eyni yerdə birgə çalışıb yaşamağa məcbur olunan şəxslər.... Ətraflı
Bax: boyunduruqlamaq.... Ətraflı
1. Qoşqu heyvanlarının boynuna boyunduruq keçirmək. □ Kəlləri boyunduruqlamaq. Öküzləri boyunduruqlamaq.
2. Məcazi mənada: itaət altına almaq, əsar... Ətraflı
Bax: boyunduruqlanmaq.... Ətraflı
Boynuna boyunduruq keçirilmək.... Ətraflı
Bax: boyunduruqlatmaq.... Ətraflı
“Boyunduruqlamaq” feilinin icbar növü. □ Kəlləri boyunduruqlatmaq.... Ətraflı
1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. □ Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. (S.Rəhimov).
2. Məcazi mənada:... Ətraflı
Yaxalıq. □ Urbaşqamın boyunduruğu kirrənif, heş geyməli dö:ül (Ağdam); Köynəyin boyunduruğu dar oluf (Gədəbəy).... Ətraflı
Boyuna sarılan sarğı, boyun sarğısı; sarğı.... Ətraflı
Boynuna sarğı sarımış, boynunda sarğı olan.... Ətraflı
Boynu çox qısa olan. □ Boyunsuz heyvan.... Ətraflı
bax: boy oxşamaq.... Ətraflı