Qışda buludsuz, aydın gecələrdə quru soyuq, şaxta; ümumiyyətlə, bərk soyuq. □ Qış yolunu yaz kəsdi; Qaranı bəyaz kəsdi; Gecə durdum qapıda; Əllərim... Ətraflı
Sözün ay hissəsi qabaqlar yalçuq kimi işlədilmiş göy cisminin (луна) adıdır. Az hissəsi isə ulduz, gündüz sözlərindəki -duz, -düz komponentləri ilə qohumdur; “işıq, od” mənalı söz olub, sonra şəkilçiyə çevrilib. Cız-bız, uşaq nitqindəki dızza (cız) sözləri də “işıq, od” anlamları ilə bağlıdır. Sö... Ətraflı
Ayaz və ərəb. mürəkkəb adların hissəsi kimi çıxış edən Əli adlarının birləşməsindən əmələ gəlmiş şəxs adıdır.... Ətraflı
1. Göy üzü açılmaq, buluddan, dumandan təmizlənmək, aydınlaşmaq. □ Bir az qabaq hava buludlu idi, indi ayazıyıbdır.
2. Gecə ayazında bərk üşümək,... Ətraflı
Bu söz “xəstənin özünə gəlməsi, qismən sağalması, onalması” anlamlarında işlədilir. Güman ki, ayaz (açıq hava) sözündən ayazı feili (bərkimək modeli üzrə) əmələ gəlib, “rəngin açılması, sifətin normal vəziyyət alması, xəstənin işıqlanması” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Aydınlaşmaq, göy üzü açılmaq, buluddan, dumandan təmizlənmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Məcazi mənada da rast gəlinir. Mərd igid, könlünə gəlməsin güman,
Düşmanlar əlindən çəkərlər aman,
Ayaz... Ətraflı
Xəstəlikdən ayılmaq. □ Beş aydı yaterdim, naçaxdım, yenijə ayazımışam (Borçalı).... Ətraflı
Sakitləşmək, açılmaq (hava haqqında). □ Deyəsən, yağış ayazıdı (Zəngibasar); Hava ayazıyır (Cəbrayıl).... Ətraflı
Ayaza vermək, şaxtaya vermək, soyutmaq, dondurmaq.... Ətraflı
Göy üzü açılmaq, buluddan, dumandan təmizlənmək, aydınlaşmaq; gecə ayazında bərk üşümək, soyuqdan donmaq.... Ətraflı
Şaxtalı, soyuq. □ Sən ayazlı gecələrdə ulduzların sirdaşısan; Boranların, çovğunların, dumanların qardaşısan. (S.Vurğun)... Ətraflı
1. Buludsuz, aydın, eyni zamanda da soyuq gecə, ya gündüz.
2. Dialekt. At çulunun içinə astar kimi tikilən keçə.... Ətraflı
