Arxaizm. Şirə çəkməyə məxsus tüklü dəri parçası. □ Qıza bir darbalaq tuman geydirib, əlinə bir parça şirəpus verib gününü göy əsgiyə düyünlərdilər.... Ətraflı
Xüsusi gildən hazırlanmış məhlulla (şirə) divarı ağartmaq üçün istifadə edilən bir parça qoyun dərisi. □ Mənə bir parça şirəpuz ver, öy ağardıram.... Ətraflı
Bax: şirəqul. □ Şirəqun iki olur, qavax şirəqunun üsdə oturullar, dal şirəqunu da bağlıyıllar ki, yük tökülməsin arabadan; Şirəqun dörttəkərri arabada olur.... Ətraflı
1. Arxaizm. Şirə (tiryək) çəkilən yer, tiryəkxana. □ Qoqanda, Tusda hərçənd şirəxana az olmur; Və leyk Rəştdə, yəni Gilanda görməli imiş. (M.Ə.Sabi... Ətraflı
Üzüm əzmək üçün xüsusi yer. □ Şirəxanada üzüm əzirix', indi doşab bişiririx'.... Ətraflı
Doşab bişirilərkən üzüm şirəsinə qatılan xüsusi torpaq. □ Ay ışağlar, birəz şirəxəg götürün mə:mçün, üzüm baseçegəm.... Ətraflı
Şirə qarışıq torpaq. □ Onun adına şirəxək deyərdilər. (H.Sarabski).... Ətraflı
Botanika. Sarırəngli, girdədənəli, tezyetişən, şirin üzüm növü.... Ətraflı
Qızmış şir, qızmış aslan (təşbeh məqamında işlənir). □ Ay baba, mən bu sözü yazdım əyan olmağa; Bakılılar and içib şiri-jəyan olmağa. (C.Cabbarlı).... Ətraflı
İgidlərin aslanı, qəhrəman və bahadırların başçısı (həzrət Əlinin ləqəbi). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)... Ətraflı
1. Erkək aslan.
2. Qoşma kimi məcazi mənada: təşbehlərdə erkək aslan anlamında işlənir. □ Mənəm şiri-nərtək meydanda gəzən; Xışm ilə düşmənin bağrı... Ətraflı
