Üy (buğum, oynaq) kəlməsi ilə eyni kökə malikdir. Hər ikisi “birləşdirmə, bərkitmə” anlamı ilə bağlıdır. Çüy “ağacdan hazırlanan və deşiyə geydirilən mıx” deməkdir. Çüyö forması da olub, “birləşmə yeri” kimi açıqlanıb. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)... Ətraflı
Bax: çü. □ O kötüyü çüynən yarmağ olar (Zaqatala); Çüy olmasa, bu odun yarılmaz (Gəncə); Odunu çüynən yar (Şəki).... Ətraflı
Göyərib qalxmış soğanın ucu. □ Ləkdən çüy yığdı.... Ətraflı
Boyunduruğun ortasına keçirilən iki ağac. □ Çüyü ağaşdan oloy; Çüyüyü boyunduruğa vuroyrux kun, kağan ortadan qaşmasın.... Ətraflı